Νέα ερώτηση κρίσεως
Εγώ είμαι το λεωφορείο και κινούμε στη μεγάλη λεωφόρο. Όταν έχω πράσινο, (στο κάτω φανάρι, στο δικό μου) τα άλλα δύο, στους κάθετους με μένα δρόμους, γίνονται
ταυτόχρονα κόκκινα.
Όταν σε μένα ανάβει πορτοκαλί, δεν έχω πάντα την ευχέρεια να σταματήσω. Λόγω βάρους αλλα και ορθίων επιβατών, δεν μπορώ να "σταματήσω με ασφάλεια", άρα νόμιμα περνάω με πορτοκαλί.
Επειδή όμως πάλι λόγω βάρους, επιβατών αλλα και τις λακούβες στο σημείο, δεν μπορώ και δε θέλω να τρέξω, απλά συνεχίζω με σταθερή ταχύτητα,
Πολλές φορές λοιπον, μέχρι να φτάσω στο σημείο Α, έχει ανάψει στους κάθετους δρόμους
ταυτόχρονα το πράσινο..
Άρα μένω εγώ εγκλωβισμένος στο σημείο Α. Χωρίς στοπ, χωρίς τρίγωνο, και χωρίς φανάρι, και απο τον κάθετο, λοξό δρόμο να ξεκινάνε αυτοκίνητα με πράσινο. Τι κάνουμε?
Ποιός έχει προτεραιότητα. Και ποιος θα έπρεπε να έχει προτεραιότητα?
Το οτι άργησα να φτάσω στο σημείο Α δεν είναι παράνομο, το οτι δεν έτρεξα στην θέα του πορτοκαλί δεν είναι παράνομο, να σταματήσω στο σημείο Α δεν πρέπει γιατι δεν έχω στοπ/τρίγωνο/φανάρι και το οτι είναι οι άλλοι απο δεξιά δεν ισχύει γιατι εγώ είμαι σε δρόμο προτεραιότητας (αυτοί έχουν και στοπ)
ΚΑΙ ΛΕΩ ΤΩΡΑ ΕΓΩ!!!
Μήπως έπρεπε το πάνω το φανάρι να αργεί λίγο να πρασινίσει σε σχέση με το μεσαίο, εφόσον για να διανύσεις την απόσταση απο το ένα φανάρι στο άλλο θέλεις κάποιον οποιοδήποτε χρόνο t? (περίπου 20 μέτρα)
Η ακόμα καλύτερα..
Μήπως θα έπρεπε να έχουν αυτοί πορτοκαλί αντι για πράσινο? Δηλαδή ελεύθερος να φύγεις μεν, αλλα αν μια στο εκατομμύριο βρεθεί ένας ξεχασμένος ή αργός, δώστου προτεραιότητα να φύγει και συνεχίζεις. Όχι να του κορνάρεις επειδή εσύ εγωιστικά "έχεις πράσινο!!".
W̴͓͌̕ĥ̸̰͚ĕ̶̫n̸̘̳̏͝ ̶͚̯̓ļ̵̄i̴̲͎͆͘f̵͎͐͑è̶͖̺̒ ̴̨̛͉t̴̳͚͒h̴̻̀ŕ̷̜̮ö̷̥ẉ̵̇̀s̵̡̊̈́ ̵̳̗̍́ỷ̷̖̼̓o̶̰͚̽ṳ̷̭̃͠ ̸̦̓̐c̶̙̭̅ų̴͒r̵̜̭͝v̸̺͔̊̕ė̴͈͗ͅṡ̵̮̮̅,̷̜̞͂ ̵͍̗̍͛a̵͈͒̓ì̷͍̠m̸̮̘͗ ̸̲̹͒f̸̗̿̈ō̷̲̞r̸̜͌ ̸̭̔t̸̤̙̔͋h̵̜̒̾͜ė̴̢̝ ̷͚́a̸̪͋̒p̸̧̃͝ȩ̵̙͑̓x̴̡͚̄.̶̙̀̕