Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα, αλλά και επικίνδυνη για τα εθνικά συμφέροντα, είδηση παρουσιάστηκε τελευταία. Μία δημοσίευση από μία ερευνητική ομάδα* από την Φινλανδία με τίτλο:
Asylum seekers and migrants in Lesvos, Greece, 2019-2020 αναφέρει, μέσες άκρες, ότι η ελληνική κυριαρχία στα νησιά του Αν. Αιγαίου πρέπει να απομειωθεί προς όφελος των δικαιωμάτων των μεταναστών, που πλέον είναι περισσότεροι αριθμητικά σε σχέση με τους Έλληνες.
Απάντηση δόθηκε από τον Έλληνα πρέσβη στην Φινλανδία, αν και να δεν ξέρω πώς γίνεται να αντιδρά μία κυβέρνηση σε μία επιστημονική δημοσίευση. Το πιο δόκιμο θα ήταν να προωθηθούν δεκάδες άρθρα σε διεθνή περιοδικά με την κατάσταση στην Ελλάδα, τα ελληνοτουρκικά κ.α. τέτοια θέματα, τα οποία, ακόμη και αν απλώς αναφερθούν αντικειμενικά, θα μας δώσουν τεράστιο πλεονέκτημα.
Η εν λόγω δημοσίευση μπορεί να βρεθεί εδώ:
Asylum seekers and migrants in Lesvos, Greece, 2019-2020, όπου και μπορείτε να διαβάσετε την περίληψη, αλλά και να την κατεβάσετε ολόκληρη.
Abstract
The research project Asylum Seekers and Migrants in Lesvos, Greece, 2019–2020 focuses on the everyday lives, migration patterns, aspirations and governance of asylum-related migrants on the Eastern Mediterranean island of Lesvos in Greece. The migrants enter the European Union (EU) for many reasons and request asylum as their entry mechanism. The main empirical material consisted of survey responses gathered in Lesvos in November 2019 from 625 asylum-related migrants, whom we also interviewed and observed in the field. In 2019, more than 20,000 asylum-related migrants in Lesvos were governed with biogeopolitics. The preferred geopolitical order at the EU borderlands was developed with biopolitical (mis)management of this migrant population and displacing them from the political debate. The emergency of asylum seekers’ challenging everyday lives was turned into normality. In 2019, unrest frequently took place at the overcrowded and unhygienic reception sites in Lesvos in which the migrants did not know when and how their asylum requests will be processed. More than three out of four migrants left their country of origin due to war or serious political or human rights violations. These reasons mixed with unemployment, need for better education, family reunification, etc. Some made the journey to Lesvos within a few weeks, but most spent more than half a year, and some even several years. Ten kilometers from Turkey’s western coast, Lesvos is a main gateway for asylum-related migrants to the EU. In 2019, 27,049 such migrants arrived at Lesvos (81% more than in 2018). Of them, 70% were Afghans; other large groups included Syrians (12%) and Congolese (6%). In the narrow Turkish waters, the Turkish authorities intercepted two-thirds of boats (3,124 boats) and people (105,325) before they reached the EU. On occasion, fewer than 50 migrants a week arrived at Lesvos, whereas at other times more than 1,000 people. Sending migrants by standard dinghies (35–45 migrants onboard) from the Turkish coast to Lesvos created a monthly turnover of millions of euros for smugglers. Of migrants in Lesvos, 42% were children and 58% were adults (59% men and 41% women). Afghans were by far the largest group (78%), followed by Syrians (8%), Somalis (4%), Dominicans (3%), Congolese (1%) and others (6%). Three internally coherent groups were unemployed men with low education levels (28%); urban residents with high education levels (12%); and highly educated females and female students (9%). The remaining half had diverse backgrounds. In 2019, most migrants were located in and around the Moria reception and identification center. The center’s official capacity is 2,840 persons, but it hosted 18,640 migrants. Up to 15,000 migrants was accommodated in an improvised open-air area with smaller and larger tents around the center. The remaining migrants were situated at the Kara Tepe reception center (around 1,200 people) and smaller sites, including squatted buildings. Most migrants in Lesvos did not feel well. Comparing the situation in Lesvos between 2016 and 2019, slightly more migrants felt safe (21% vs. 26%), slightly fewer felt well treated (30% vs. 28%) and clearly fewer felt mistreated because of their non-European origins (43% vs. 33%). A few learned something useful in Lesvos, mostly English. Trapped in an on-going, slow emergency, migrants were being reduced to ‘bare life’ but they also demonstrated agency and actions. Two out of three saw their future positively. They reached the EU, however, only a minority will gain asylum or residence permit there. A small group of migrants (5%) in Lesvos expressed very positive feelings: very social and work-oriented poorly educated young adults as well as middle-aged men who were active on the Internet and social media. Very negatively felt a larger group (14%): very critical young Afghan men without family in Lesvos but who saw their future positively in the EU; migrants with families in the Moria center, of whom fewer had Internet access and friends; and mostly young adults who were not employed during the journey to Lesvos, of whom very few learned anything useful there and fewer had a mobile phone with Internet access. For many migrants in Lesvos, Germany was their aspired destination in the EU. It represented safety, work and a normal life. Canada, Finland and the Netherlands were also frequently mentioned as destinations. Overwhelming majority of migrants wished to work in Europe. Very few (4%) considered returning to their country of origin: Afghans (1% for sure and 13% maybe), Syrians (6% and 18%) and people from other nations (4% and 14%). Of Somalis, the majority planned or considered a return (12% for sure and 44% maybe). Most asylum-related migrants used the Internet and social media in their country of origin, during their journey and in Lesvos. The longer migrants stayed in Lesvos, the more of them used the Internet, and to know about Europe. Very frequent Internet and social media users sought broad and detailed information to facilitate their asylum-related journey. Inhumane living conditions of the asylum-related migrants in Lesvos must be improved, the asylum reception facilities enhanced and the asylum process made faster and just. The migrants’ transfer to mainland Greece and their resettlement to other EU member states needs to be accelerated. A meaningful safe return needs be provided to those not receiving an EU residence permit. The asylum-related migrants’ complimentary access to the Internet has to be guaranteed during all stages of the asylum process in Lesvos and elsewhere in the EU.
Στην Ελλάδα, αν και δεν έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για το θέμα (γιατί άραγε;), έχουν αναφερθεί αρκετά μέσα, κυρίως μετά από αναδημοσίευση. Παραθέτω 2 σχετικές δημοσιεύσεις, απλά για να υπάρχει πιο ολοκληρωμένη ενημέρωση.
Σε αυτή την δημοσίευση υπάρχει και η απαντητική επιστολή του έλληνα πρέσβη.
“Τα δικαιώματα των λαθρομεταναστών στην Λέσβο υπερισχύουν της εθνικής κυριαρχίας” !!!
Γιάννης Παγώνης
Μια είδηση που πέρασε δυστυχώς στα ψιλά, αλλά και μια άλλη οπτική της είδησης…
Το φιλανδικό πανεπιστήμιο του Turku δημοσίευσε στις 20 Μαρτίου μια “μελέτη” με τίτλο “Asylum Seekers and Migrants in Lesvos, Greece”… Η θέση των συγγραφέων της εν λόγω μελέτης ήταν ότι “τα ατομικά δικαιώματα των λαθρομεταναστών υπερισχύουν της “υψηλώ ονόματι” (titular nation) εθνικής κυριαρχίας… Με απλά λόγια η Ελλάς έχει τύποις εθνική κυριαρχία στο νησί, διότι η κοινωνική πλειοψηφία έχει αλλάξει…
Ο Έλληνας πρέσβυς στην Φιλανδία κ. Γιώργος Αϋφαντής έδρασε άμεσα και δημοσίευσε την ΕΠΙΣΗΜΗ απάντηση της Ελλάδος, την οποία και παραθέτω σε φωτογραφίες…
Το θέμα ανέδειξε η ιστοσελίδα του Σταύρου Λυγερού slpress.gr…
Η ομολογουμένως εμπεριστατωμένη και αποστομωτική απάντηση/επιχειρηματολογία του Έλληνα πρέσβυ που αποδομεί την “μελέτη”, στην οποία επιχειρηματολογία επικεντρώθηκε και ανλώθηκε και το slpress, καταδεικνύουν ταυτόχρονα κατά την γνώμη μου, την απόλυτα λανθασμένη μεταναστευτική πολιτική που ασκεί η Ελλάς και αποδομεί ΚΑΙ αυτήν… Αποτελεί ένα μανιφέστο κατά της υφιστάμενης μεταναστευτικής πολιτικής… Θα πρέπει να μνημονεύεται σε κάθε ευκαιρία κατά των όποιων κυβερνητικών οπαδών, αλλά και ενώπιον της Δικαιοσύνης… Κατά τα λοιπά, αυτά τα επικαλούμαστε μόνον κάποιοι, κατά την κυβέρνηση, ψεκασμένοι και ακροδεξιοί… Τι εννοώ;;;
Παραδέχεται ότι “η Ύπατη Αρμοστεία εμποδίζει τις Ελληνικές Αρχές να περιπολούν και να αστυνομεύουν την Μόρια αποτελεσματικά”… Παραδέχεται ότι “ένα πλήθος ΜΚΟ ασκούν τεράστια επιρροή πάνω στους μετανάστες διαμορφώνοντας την συμπεριφορά, την στάση, τις αποφάσεις, την διαθεσιμότητα και τις δημόσιες δηλώσεις τους”… Ισχυρίζεται ότι “μπορεί να μην είναι εντελώς αληθές ότι οι ΜΚΟ ασκούν παρασκηνιακά καθοριστική επιρροή στην διαδικασία έγκρισης ή απόρριψης των αιτήσεων γαι χορήγηση ασύλου, ωστόσο αυτό πιστεύουν ακράδαντα οι μετανάστες”… Παρακαλώ προσέξτε το “μπορεί να μην είναι εντελώς αλήθές”!!! Παραδέχεται ότι “οι ΜΚΟ που ασχολούνται με τους πρόσφυγες στην Λέσβο και στην Ελλάδα εν γένει, δεν αποτελούν στην πλειοψηφία τους ενσάρκωση του Καλού Σαμαρείτη της Βίβλου. Διαθέτουν σημαντικούς προϋπολογισμούς και ασήμαντη διαφάνεια. Προκειμένου να εισρεύσουν επιδοτήσεις, οι αφίξεις μεταναστών είναι αναγκαίες για τις ΜΚΟ που σχετίζονται με την διαδικασία ασύλου”… Επανέρχεται και σχολιάζει το “ποιος πραγματικά διοικεί και διαχειρίζεται το Κέντρο (σημ. Μόρια)”, υπονοώντας σαφέστατα ότι τα ασκεί η Ύπατη Αρμοστεία… Παραδέχεται ότι “ενάντια σε όλες Ελληνικές ενστάσεις και ΠΑΡΑΚΛΗΣΕΙΣ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απεφάνθη και εμμένει ακόμη, ότι οι όποιες επιστροφές μεταναστών στην Τουρκία κατ’ εφαρμογήν της Δήλωσης (σημ. Δήλωση ΕΕ-Τουρκίας), αφορούν μόνον πρόσωπα που βρίσκονται στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου”… Και συνεχίζει “αποτέλεσμα της ερμηνείας της Δήλωσης ήταν να πλημμυρίσουν τα Ελληνικά νησιά με μετανάστες που εγκλωβίστηκαν σε αυτά, αποκομμένοι από τις παράνομες διαδρομές και κάθε πρακτική δυνατότητα να φθάσουν στον Ευρωπαϊκό Βορρά” (!!!!!!!!!!!!!!!)… Αναφέρεται σεσυγκεκριμένη ΜΚΟ (One Happy Family), η οποία εμπλέκεται (αποδεδειγμένα) στον εμπρησμό του ΚΥΤ… Βρίσκεται και δρα ακόμη αυτή η ΜΚΟ στην Λέσβο, ανεξαρτήτως Μητρώου;;;!!! Και συνεχίζει “τα επί τόπου γεγονότα αποδεικνύουν ότι αυτοί (σημ. πολλές ΜΚΟ) εκτελούν (αυτό που οι μυστικές υπηρεσίες αποκαλούν) μαύρες επιχειρήσεις εις βάρος της Ελλάδος. Την ίδια χώρα που, έως τώρα, έχει ανεχθεί ΜΚΟ που σχετίζονται με την διαδικασία χορήγησης ασύλου (όπως η One Happy Family) στο έδαφός της και έχει προσφέρει πολιτικό άσυλο, ακόμη και την Ελληνική υπηκοότητα, στους υπόπτους” (!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!)… Καταρίπτει τους ισχυρισμούς της Ελληνικής κυβέρνησης (σημ .ΚΑΙ των αυτοδιοικητικών αρχών, βλέπε π.χ. Δήμος Αθηναίων), λέγοντας “στις περιπτώσεις όμως Αφγανών, Σομαλών, Πακιστανών, Κονγκολέζων, Αλγερινών, Σύριων κλπ η κατάσταση είναι ριζικά διαφορετική. Για όλους αυτούς τους ανθρώπους η Τουρκία αποτελεί ασφαλές καταφύγιο” (!!!!!!!!!!!!!!!!)… Και συνεχίζει “οι συντάκτες της Έκθεσης διατείνονται ότι η Ελλάδα έχει την νομική υποχρέωση να εξετάζει τις προσχηματικές αιτήσεις των μεταναστών για πολιτικό άσυλο, άσχετα από τον αριθμό τους και τους τρόπους με τους οποίους εκβίασαν την είσοδό τους στην Ελληνική επικράτεια” (διατείνονται !!!!!!!!!!!!!!!)… Και συνεχίζει “οι συντάκτες υποστηρίζουν ότι πρέπει να συνυπάρχει στην Λέσβο η Ελληνική κυριαρχία με την κυριαρχία π.χ. της Al Nusra ή οποιασδήποτε άλλης οργάνωσης στην οποία οι σχετικοί με το άσυλο μετανάστες υπακούουν. Αυτό βεβαίως συνεπάγεται την ακύρωση της Ελληνικής κυριαρχίας, καθώς, εξ ορισμού, η όποια κυριαρχία υφίσταται ΜΟΝΟΝ εάν είναι αποκλειστική” (!!!!!!!!!)… Και συνεχίζει “οι μετανάστες στην Λέσβο, και μόνο λόγω του αριθμού, της νοοτροπίας και της στάσης τους, αποτελούν ΑΟΠΛΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ” (!!!!!!!!).
Ένα γκολ από το υπουργείο Εξωτερικών – Η περίπτωση της φινλανδικής "μελέτης"
Οι εποχές κρίσης μπορεί να ανοίξουν "παράθυρο ευκαιρίας" σε μια κοινωνία και ένα έθνος που έχει καταπιεσμένες ζωντανές δυνάμεις. Είναι ευκαιρία να φύγουν οι αποτυχημένες και διαβλητές μετριότητες της διακομματικής ιθύνουσας ελίτ και να εμφανιστούν στη σκηνή άνθρωποι που ανταποκρίνονται στην ανάγκη για νέο ήθος και ύφος.
Από την αρχή της κρίσης του κορονοϊού ο κόσμος ξεχώρισε πρωτίστως την περίπτωση του καθηγητή Τσιόδρα, (οι εσωκομματικές επιθέσεις εναντίον του πέφτουν στο νερό), αλλά και του αυστηρού υφυπουργού Χαρδαλιά. Ωστόσο δεν είναι οι μόνες διακεκριμένες παρουσίες. Πρόσφατα, ο πρεσβευτής μας στη Φινλανδία Γιώργος Αϋφαντής, στο πλαίσιο του όρκου του να υπερασπίζεται τα συμφέροντα της πατρίδας, απάντησε στις ψευδολογίες δυο καθηγητών που υιοθέτησε το φινλανδικό Πανεπιστήμιο Turku. Υποτίθεται ότι οι δυο καθηγητές έκαναν έρευνα για τους μετανάστες στη Λέσβο. Ξέφυγαν, όμως, από κάθε επιστημονική θεώρηση, προχώρησαν σε φιλοτουρκικές απόψεις και σε υποδείξεις που προωθούν την ιδέα διαμελισμού της Ελλάδας.
Υποστηρίζουν ότι κακώς η Λέσβος θεωρείται νησί που ανήκει στην πατρίδα μας αφού, όπως λένε, η πλειοψηφία είναι αλλοεθνείς που καταπιέζονται από τους Έλληνες. Στην ΕΕ υπάρχουν πολλές πολιτικές και οικονομικές δυνάμεις, όπως ο Σόρος, που επιδιώκουν να φτιάξουν μια "στέγη" για τους μετανάστες, ώστε να μην αποτελούν απειλή για τις ισχυρές χώρες της ΕΕ ούτε να είναι μέσον εκβιασμού τους από τρίτους, όπως ο Ερντογάν. Η Ελλάδα τους φαίνεται κατάλληλη επειδή τη θεωρούν ευάλωτη, οικονομικά εκμηδενισμένη, με το ηθικό της καταρρακωμένο. Οι εταίροι, εκτός της Αυστρίας, άφησαν μόνη την Ελλάδα στον Έβρο.
Η ελληνική αντίσταση τους αιφνιδίασε. Οι δυο καθηγητές του πανεπιστημίου Turku ευνοούν, εκ πρώτης όψεως, τις τουρκικές απαιτήσεις αλλά, βαθύτερα, ανοίγουν τον δρόμο για κάτι πολύ ευρύτερο: τη δημιουργία ακαθόριστης "οντότητας" με στόχο τη γεωπολιτική αλλοίωση του ελλαδικού χώρου, αρχικά στο Αιγαίο. Αντίστοιχα, αυτό προέβλεπε το "σχέδιο Ανάν" για την Κύπρο παραχωρώντας την εξουσία σε τρεις δικαστές, έρμαια ξένων. Γι’ αυτό η τεκμηριωμένη αντίδραση του πρέσβη Αϋφαντή προσφέρει σημαντική υπηρεσία.
Το ευαίσθητο σημείο
Το πανεπιστήμιο Turku και οι δυο καθηγητές δεν ερευνούσαν τη μετανάστευση ως ευρωπαϊκό πρόβλημα. Αλλιώς θα ερευνούσαν τι γίνεται π.χ. στο ιταλικό νησί Λαμπεντούζα που πολλοί θεωρούν ότι έχει μετατραπεί σε βούρκο μεταναστών. Αλλά η Ιταλία πέφτει "μεγάλη μπουκιά" σε ένα απλό κολαούζο όπως η Φινλανδία. Το αφήνουν στη Γερμανία να το "ρυθμίσει".
Η έκθεση των δυο καθηγητών αποκτά ιδιαίτερο βάρος επειδή τώρα η Τουρκία, μετά την αποτυχία της εισβολής στον Έβρο, προσπαθεί να μεταφέρει το ζήτημα στην Ευρώπη, κατηγορώντας την Ελλάδα ότι κακομεταχειρίζεται τους μετανάστες. Τα ψεύδη του Ερντογάν εμφανίζεται να στηρίζει και ο δικηγορικός σύλλογος της Κωνσταντινούπολης διαμαρτυρόμενος προς τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών. Μόνο που η παλαιά και εκλεγμένη διοίκηση του τουρκικού συλλόγου είναι στη φυλακή και διαμαρτύρονται οι νεοδιορισμένοι από τον Ερντογάν.
Η μάχη του Έβρου μεταφέρεται στην Ευρώπη και γι' αυτό τέτοιες αντιδράσεις εκ μέρους του υπουργείου Εξωτερικών καθίστανται ζωτικής σημασίας, απαραίτητες. Οι καιροί είναι δύσκολοι και επικίνδυνοι, διότι πολλοί περιμένουν, όπως ο βουλευτής της ΝΔ καθηγητής Συρίγος, ότι το καλοκαίρι θα υπάρξει απόπειρα παραβίασης και των θαλάσσιων συνόρων μας.
Το ευαίσθητο σημείο είναι ότι ο Ερντογάν μπορεί ασφαλώς να αντέξει μια έμμεση αποτυχία απέναντι στους Έλληνες όταν, δηλαδή, υπάρχουν ένθετα πρόσωπα όπως οι μετανάστες. Θα σκεφθεί, όμως, τρεις φορές το κόστος αν χάσει για δεύτερη φορά, στο Καστελλόριζο ή στη Θράκη, σε άμεση αναμέτρηση με τους Έλληνες που απέδειξαν στον Έβρο ότι είναι με το όπλο στο "παρουσιάστε".
Απάντηση από το υπουργείο Εξωτερικών
Οι δυο καθηγητές J. Jauhiainen και Ec. Vorobeva κατηγορούν την Ελλάδα για "εθνοκάθαρση" και «βάναυσο πλήγμα στα δικαιώματα των μεταναστών από την άσκηση της ελληνικής κυριαρχίας», χωρίς την παραμικρή αναφορά στο ρόλο της Τουρκίας. Καταλήγουν υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα δεν ασκεί πραγματική κυριαρχία αλλά μόνο "υψηλώ ονόματι" (titular nation) στη Λέσβο.
Με απλά λόγια λένε ότι το νησί δεν ανήκει κυριολεκτικά στο ελληνικό κράτος, αλλά η εκλεγμένη ελληνική κυβέρνηση έχει ένα τύποις, διακοσμητικό ρόλο. Η έκθεση των δυο καθηγητών στάλθηκε στην πρεσβεία μας στο Ελσίνκι. Αν δεν υπήρχε απάντηση, ο Ερντογάν και κάθε "καλοπροαίρετος" θα έλεγε ότι η σιωπή της ελληνικής πλευράς σημαίνει παραδοχή όσων αναφέρει η έκθεση των καθηγητών.
Τέτοιου είδους "μελέτες" και "ρεπορτάζ" είναι σήμερα πολιτικά όπλα εναντίον της Ελλάδας και ως τέτοια πρέπει να αντιμετωπίζονται. Είναι ευχής έργο ότι η διπλωματική υπηρεσία αντέδρασε άμεσα και τεκμηριωμένα κι αυτή την πρακτική πρέπει να εφαρμόζει σε όλες τις περιπτώσεις. Το υπουργείο Εξωτερικών δεν έχει λόγο να υποδεικνύει στους Τούρκους ποιο είναι το συμφέρον τους και πώς να το υπερασπιστούν.
Προφανώς, αυτοί έχουν τη δική τους αντίληψη και πράττουν αυτά που πράττουν. Αξίζει, βέβαια, να σημειωθεί ότι επί Κωνσταντίνου Καραμανλή και Ανδρέα Παπανδρέου δεν τολμούσαν καν να σκεφτούν όσα προκλητικά διαπράττουν τώρα, αντιμετώπιζοντας συνήθως ελληνικές παραινέσεις περί νηφαλιότητας. Υπ’ όψιν, τα εύσημα για την πανδημία δεν είναι παντός καιρού ούτε ισχύουν "δια πάσαν νόσον…".
Ευχαριστώ.
* Ο ένας Φινλανδός (γνωστοί φίλοι των Τούρκων) και η άλλη από Ρωσσία (προς το παρόν η Τουρκία τους εξυπηρετεί).